Obejrzałem serial z przyjemnością i wnioski potwierdzają to co podejrzewałem od dawna. Schyłkowi Beatlesi to McCartney, z filmu wyraźnie wynika że to jemu najbardziej zależało aby zespół szedł do przodu, czy był przy tym apodyktyczny? Być może. Lennon mimo wygłupów jakiś zgaszony, Harrison - wyraźnie widać wg. mnie że ma kompleks innych gitarzystów, zwłaszcza swojego przyjaciela Claptona. Rozpoczynała się era genialnych gitarzystów, za którą on chyba nie nadąża. Sorry, mimo całej sympatii dla niego tak to wg. mnie wygląda. Frustracja sprawia że opuszcza zespół na parę dni, w utworze Get Back to Lennon przejmuje gitarę prowadzącą i wychodzi mu to dobrze. Ringo jak Ringo, każą bębnić to bębni, pozostając z tyłu i znając swoje miejsce w szeregu. Tak to dla mnie wygląda. Uważam że McCartney był z całej czwórki najzdolniejszy i być może męczyło go ciągłe pchanie reszty do przodu co było jednym z czynników rozpadu zespołu.

Moim zdaniem skromnym to Lennon wypada najgorzej w tym filmie. Przez pierwszy tydzień ma wszystko gdzieś i na dodatek swoimi wygłupami nieco sabotuje próby. Widać że ma kompleks MaCartneya, który muzycznie przerasta wszystkich w zespole. Prawdziwe próby zaczynają się gdy mija mu foch i przenoszą się do drugiego studia. Ale generalnie to tylko jeden z elementów.Widac było że ta formuła się już wyczerpała, zwłaszcza że Harisson miał już gotowe piosenki na własny album a w Beatelsach mógł jedynie mieć dwie, trzy piosenki na płycie.

Myślę, że nawet gdyby w studio nakręcono jakieś kłótnie to producenci dokumentu tak by to okroili, żeby nie razić żadnej ze stron "sporu":) Fakty są takie, że mniej więcej 1968 r. to czas przełomu dla pierwotnego założyciela i lidera Beatlesów, Lennona. Jak mu przestało zależeć to pracoholik Macca przejął pałeczkę, a to niekoniecznie odpowiadało Harrisonowi. Sam mówił, że z Lennonem to mógłby grać w innym zespole, a z Paulem to nigdy. Beatlesi dojrzeli i z przyczyn, można powiedzieć, naturalnych musiało dojść do niesnasek.